Een hutje op de hei in Afrika

“Van de andere kant moet het wel zo zijn dat mensen niet van de voorzieningen zo lang gebruik gaan maken dat ze denken: nou ja, dit is nog altijd beter dan ergens een hutje op de hei in Afrika.”

Aldus Gerd Leers, minister van immigratie en asiel, baas van beslissers over het lot van velen.

Vorige week, tijdens een rondleiding in het uitzetcentrum van Vincennes, vergeleek Leers dat detentiecentrum met de ‘voorzieningen’ in Nederland. De NOS was erbij en legde vast. Geluidsfragment is te horen via deze link
leers: de inrichting is hier wel heel erg sober

Leers ging op de ‘bij ons is alles beter’- toer. Nederland sluit illegalen véél luxueuzer, menswaardiger en fatsoenlijker op! Kom maar eens kijken in detentiecentrum Rotterdam, journalist! Als opgesloten illegalen bij óns niet geprikkeld worden om Nederland te verlaten, zouden ze wel eeuwig opgesloten willen blijven! Altijd nog beter dan ergens een hutje op de hei in Afrika…

Eh… hutje op de hei in Afrika? Krot in een shantytown lijkt me iets realistischer.
Waar haalt Leers zo’n beeld vandaan? Uit Kuifje in Afrika? Van de missionarissen uit zijn jeugd? Hoe durf je als minister van immigratie en asiel met zo’n stereotypisch, racistisch, van westerse superioriteit getuigend beeld aan te komen?



Kuifje in Afrika

Maar los daarvan, het is inderdaad waar dat er mensen zijn die in eerste instantie blij zijn als ze in een detentiecentrum terecht komen. Dat zegt niks over die vermeende gouden kooi, dat zegt vooral wat over overleven als illegaal buiten. Leven in de illegaliteit is inmiddels vrijwel onmogelijk gemaakt. Als je geen eten, werk, geld, medische hulp noch dak boven je hoofd hebt, als je doorlopend bang moet zijn voor politie, dan lijkt detentiecentrum Rotterdam wel even (maar dat duurt nooit lang) een hemel op aarde. Vergeleken bij de hel in vrijheid die de overheid moedwillig voor je gecreëerd heeft althans…



exploitatie

En dan dit: rijkdom híér kan alleen bestaan door armoede élders, door exploitatie van mensen ‘in hutjes en shantytowns’. Vind je het gek Leers, dat die mensen dan hiernaartoe komen? Dat ze hier proberen een bestaan op te bouwen? Of vind je dat alleen mensen die híér geboren zijn daar recht op hebben? Plus wat mensen die ‘bij kunnen dragen aan onze economie’? Geeft het je een fijn gevoel dat je de baas bent van de mensen die beslissen over wie hier wel of niet mag blijven?

Het feit dat mensen in laatste instantie nog liever hier in een gevangenis zijn dan naar hun land van herkomst terug te moeten, zegt eigenlijk wel genoeg over het leven daar.

Justitie is zó ‘groos’ op het nieuwe Rotterdamse detentiecentrum dat er heel regelmatig rondleidingen worden gegeven (alleen voor genodigden).
‘Komt dat zien, komt dat zien! Óns detentiecentrum is mooier, beter, fatsoenlijker en blablabla!’



rondleiding

Pronken met een pakhuis vol illegalen? Walgelijk! Zij, die zich Übermenschen voelen, eigenen zich het recht toe het leven van hen, die zij als Untermenschen zien, kapot te maken. Op een schaamteloze manier.

Krijgen die ‘detentiecentrum-toeristen’ de isolatieafdeling te zien? Krijgen ze de gelegenheid om met kritische of wanhopige gevangenen te praten? Ik denk het niet!
Een van de mensen die daar vastzat, zei eens tegen zo’n groepje:
‘Geloof het afdelingshoofd maar niet, het zijn allemaal leugens die jullie te horen krijgen!’.

Verhalen van gevangenen zélf: lees
situatie nieuw detentiecentrum Rotterdam

Janneke van Beek, 15 februari 2011