woensdag 2 november 2011
Politievrijwilliger te koop
Het aantal vrijwilligers bij de politie moet fors omhoog. Meer en goedkoper blauw op straat.
Ook nieuwsgierig naar wat een politievrijwilliger zo al mag doen? Lees dan het blog van politievrijwilliger in opleiding Sanne van Brunschot, http://www.politie-rotterdam-rijnmond.nl/blog/straks-loop-ik-ook-in-uniform.aspx, en latere postings van haar hand.
Sanne is dolenthousiast. 'Jullie hebben de leukste hobby gekozen die je kunt bedenken', citeert Sanne vrijwilliger Richard. 'Ik ga mensen aanhouden, de weg wijzen, handboeien gebruiken, toezicht houden, het verkeer regelen', meldt Sanne trots.
Erg leuk aan politievrijwilliger is dat het leuk betaalt. Waar andere vrijwilligers al blij mogen zijn met een reiskostenvergoeding, krijgen politievrijwilligers naast die reiskosten maar liefst 6,68 euro per uur, plus een vaste jaarvergoeding van zo'n 160 euro. Dat is geen hobby meer, dat is: jezelf onder de marktprijs verkopen.
Politievrijwilligers zijn voorzien van handboeien, een wapenstok en pepperspray – en als het aan de PVV ligt, binnenkort ook van een stroomstootwapen. De Raad van Korpschefs wil vrijwilligers bovendien een dienstpistool geven. Dan horen ze er helemaal bij!
Je moet natuurlijk wel leuk trainen om dat allemaal te kunnen gebruiken. Sanne: 'Het is weer bikkelen in de gymzaal, maar aan het eind van de dag weten we hoe we pepperspray moeten gebruiken, hebben we verschillende manieren geleerd om een verdachte aan te houden en kennen we nog meer stoten en trappen. Best stoer eigenlijk!'
O, wat zal het straks leuk zijn om iemand staande te mogen houden! Hopelijk werkt die tijdens het boeien een beetje tegen, want dan kun je leuk zijn arm in een klem houden, tegen de grond werken en peppersprayen.
Ook leuk: meedoen aan identiteitscontroles, op zogenaamd willekeurige mensen in zogenaamd willekeurige buurten. Misschien vang je wel een illegaal!
Als politievrijwilliger mag je arrestanten verzorgen. Dat is misschien iets minder stoer, maar daar staat tegenover dat je wel leuk arrestanten kunt vernederen, en je lol halen uit hen in hun sop gaar te laten koken als ze iets vragen. Het is vast ook heel leuk om te zien hoe sommige arrestanten gebroken uit het verhoor komen. Of hoe wanhopig illegalen zijn als ze in vreemdelingenbewaring gesteld zijn.
In haar blog van 18 oktober beschrijft Sanne haar spannende avonturen tijdens “Een avondje mee met de profs.”
Zo was er een man die in een park de bosjes indook, juist op het moment dat er een politiehelikopter overvloog. Sanne: 'Een vrouw die dat verdacht vond, belde de politie en wees ons de juiste plek. Met het busje reden we over de smalle paadjes van het park. Ik heb goed mijn best gedaan om rond te kijken, maar we hebben uiteindelijk niemand gevonden. Wel jammer; ik was erg benieuwd wat die man te verbergen had en wat er zou gebeuren als we hem vonden.'
Niemand is voor de smeris onschuldig Sanne, je begint dat al aardig te leren. En bedankt voor dat interessante kijkje in de keuken van de politieopleiding!
Janneke van Beek,
2 november 2011
zondag 23 oktober 2011
Politiebureau Hoofddorp
cursus in politiebureau Hoofddorp
In bureau Hoofddorp zitten voornamelijk mensen die geen papieren hebben.
Ze worden slechter behandeld dan mensen met papieren.
Mensen zonder papieren komen veelal rechtstreeks van het IND hoofdkantoor in Hoofddorp. Als ze zich daar moeten melden, gaat de deur op slot en worden ze afgevoerd naar het politiebureau. Daar komen ze in vreemdelingenbewaring.
Dit is ontdekt door activisten die na de blokkadeactie van de nieuwbouw van illegalenbajes Schiphol in Hoofddorp in verzekering werden gesteld.
Twee van de vier activisten konden zich legitimeren als Nederlanders, de andere twee niet. Die kregen een slechtere behandeling....
Luchten
De Nederlanders konden luchten. Een in gezelschap van twee Russische vrouwen, de ander samen met twee mannen uit Angola. De activisten die geen Nederlandse papieren bij zich hadden, mochten niet luchten, hoewel ze daar wel om gevraagd hadden.
Hier volgt een verslag van het luchten van een van de activisten:
“'s Middags mag ik tot mijn verbazing luchten – ik had er niet eens om gevraagd. In de luchtbox word ik verwelkomd door twee Russische vrouwen. Ze stellen zich voor: Anja uit Oekraïne, en Olga. Anja is achter in de 20, ze is een prachtige vrouw, maar oogt moe en terneergeslagen. Olga is ouder en ziet er bepaald niet op haar best uit: ze heeft blauwe plekken bij haar ogen en hier en daar wat wondjes. Bovendien draagt ze een veel te groot papieren overall, dat vreemd contrasteert bij haar vuil geworden beige Ugg-laarzen.
Ze willen weten waarom ik vastzit. Ik vertel van onze actie. Daar kunnen ze wel waardering voor opbrengen!
Anja heeft wallen onder haar ogen. Dat komt, legt ze uit, omdat ze de hele dag heeft zitten huilen.
Ze zegt met verstikte stem: 'Ze gaan me uitzetten! Ik was vanmorgen bij de IND hier in Hoofddorp. Ze deden de deur op slot en toen wist ik al hoe laat het was. Ze gaven me een uitzettingsbevel en zeiden dat ze een laissez passer hebben. Toen werd ik hierheen gebracht, nu zit ik in vreemdelingenbewaring en ik word maandag naar een detentiecentrum gebracht. Ik WIL niet terug! Ik heb twee zoons, van zes en acht!'
De tranen schieten in haar ogen en lopen over haar wangen terwijl ze verder gaat: 'Ik ben hier twaalf jaar geleden gekomen toen ik nog minderjarig was – mensenhandel. De man die dat deed hebben ze gepakt. Ik was van hem af en bouwde een leven hier op. Ik leerde mijn vriend kennen, en we kregen kinderen. We zijn niet getrouwd. Al die tijd heb ik geprobeerd een verblijfsvergunning te krijgen. Telkens moest ik weer naar de IND. En nu gaan ze me uitzetten naar Oekraïne! Ik heb gezegd dat ik niet mee ga werken, ik kan mijn kinderen toch niet in de steek laten! Maar de IND zegt dat mijn vriend wel voor ze kan zorgen....'
Olga en ik zijn ontzet. 'Kinderen hebben toch een moeder nodig!' roepen we. Dat de IND daar anders over denkt, raakt ons, die allebei ook moeder zijn, heel diep.
We troosten Anja, zeggen dat de IND haar niet zo gemakkelijk uit kan zetten. Maar de IND heeft zijn arsenaal aan gebruikelijke intimidatie al ingezet en Anja ervan weten te overtuigen dat uitzetting beslist zal lukken.
'Ik ben al zo lang weg uit Oekraïne, ik ken er niemand meer en ik spreek de taal ook haast niet meer!' zegt ze vertwijfeld.
Olga heeft wel verblijfspapieren. Ze had de vorige avond teveel gedronken. 'Russen drinken veel, dat weet iedereen. Ik had de nodige wodka's gedronken. Ik raakte bewusteloos en toen ik bijkwam, was ik ineens hier in het politiebureau. Ik kan me niets meer herinneren van wat er is gebeurd. Maar ik heb blauwe plekken en een paar wonden bij mijn ogen.... Geen idee hoe dat gekomen is. Misschien ben ik gevallen? Ik heb mijn papieren in een hotel liggen en nu houden ze me hier voor onderzoek. Maar ik wil naar huis, want morgen is het groot feest: mijn kleinzoon wordt 1 jaar! Dan kan ik toch niet wegblijven?
Maar dat interesseert ze hier niets'. “
Onverschillige arrestantenverzorgers
Ook over de behandeling van de arrestantenverzorgers zijn ze niet te spreken. Uren geleden had een jonge arrestantenverzorgster Anja gevraagd of ze koffie of thee wilde. Anja had gezegd: 'Ik wil alleen even luchten'. 'Dat vraag ik niet', had het meisje bits gezegd. Waarop Anja teruggaf: 'Waarom doe je zo onrespectvol? Je bent een stuk jonger dan ik. We zijn toch allemaal mensen?'
Het had geen indruk gemaakt.
Van enig invoelingsvermogen is niets te merken bij de arrestantenverzorgers van bureau Hoofddorp. En dat terwijl mensen die in vreemdelingenbewaring zitten, meestal in shock zijn. Hun leven staat op z'n kop. Alles wat ze hier opgebouwd hebben, staat op losse schroeven. De bodem valt weg onder hun bestaan. Wanhoop, paniek en depressie slaan toe. De nacht dat we vastzaten hoorden we iemand schreeuwen. 'Als u niet ophoudt, brengen we u naar een andere cel', reageerde een arrestantenverzorger onverschillig.
Huilende of schreeuwende mensen – het doet ze niks bij bureau Hoofddorp. Je moet je bek houden en rustig doen. Ze eisen totale onderworpenheid, de arrestantenverzorgers zijn de baas, zelfs over het doorspoelen van de plee.
Behandeling door de smeris van politiebureau Hoofddorp
Zoals wij behandeld zijn door de politie van bureau Hoofddorp (zie hieronder, ook te vinden hier) doet het ergste vermoeden over hoe mensen zonder papieren worden afgevoerd. Als de smeris een dergelijke aanpak al toepast bij ons, terwijl wij op geen enkele manier verzet hebben gepleegd, hoe zal de smeris zich dan al niet gedragen bij mensen die zich mogelijk wel verzetten bij arrestatie?
Hier kun je lezen hoe de smeris van bureau Hoofddorp ons bij aankomst op dat bureau heeft behandeld:
“Op de binnenplaats van bureau Hoofddorp maakten ze de geboeide handen van mij en mijn lockmaatje met behulp van nog een handboei vast aan een beugel in een muur. We moesten wachten tot de Bratra zich had ingericht om het grote losslijpen te gaan doen - in een garage op het terrein. Toen ze ons uiteindelijk naar die garage hadden gebracht, maakten we onszelf los.
Gelijk werden we ieder apart geboeid en met resolute dwang 20 meter verder neergezet om te worden ingecheckt. Ze waren als de dood dat we zouden weglopen, want ze hielden ons vast aan onze boeien. Praten met elkaar was mocht ook niet.
Mijn lockmaatje werd naar binnen afgevoerd en mij ketenden ze vast met handboeien aan een beugel in een muur (andere muur, andere beugel). Het zijn daar serieus nazi's!
De andere twee lockers waren in de tussentijd binnengebracht en werden ook met handboeien aan beugels vastgemaakt - zij moesten bovendien op hun knieen gaan zitten.
Een van de andere lockers heeft zeker een uur met handboeien om in een wachtcel gezeten. Langslopende dienders vertelden hem meerdere malen hoe leuk ze het vonden dat hij daar geboeid zat. Ze moesten er ook veel om lachen.”
Het 'gedrag' van de smeris zal wel samenhangen met het feit, dat in politiebureau Hoofddorp een oefencentrum is gevestigd om situaties levensecht te kunnen oefenen. Zie hier: politie speelt bloedstollende toestanden levensecht na.
Waarschijnlijk zijn echte arrestaties ideaal om de pas geleerde nazi-technieken in de praktijk te brengen. En waar kun je beter op oefenen dan op mensen zonder papieren die hun rechten niet kennen?
Wat mij aangaat zou politiebureau Hoofddorp opgenomen moeten worden in het rijtje van lawaaidemonstratie-locaties!
Janneke van Beek
dinsdag 30 augustus 2011
Quiz voor uitgeprocedeerde asielzoekers
Betreft: aanmelding nieuwe kandidaat voor de VPRO-quiz voor uitgeprocedeerde asielzoekers, Weg van Nederland.
Beste VPRO,
Wat leuk dat jullie een nieuw quizprogramma, Weg van Nederland (Weg van Nederland), gaan beginnen! Eindelijk eens positieve aandacht voor deze ondergekotste groep! Vooral die 4000 euro zal de winnaar goed van pas komen!
Ik weet niet hoever jullie al gevorderd zijn met het ronselen van kandidaten, maar ik ken iemand die ik zou willen aanbevelen. Hij is inmiddels al terug in zijn land van herkomst, maar spreekt nog steeds goed Nederlands en kan maar niet wennen aan zijn ‘eigen’ cultuur. Bovendien heeft hij weinig méér te eten dan de olijven van zijn familieolijfboomgaard en denkt hij met weemoed terug aan de overheerlijke Oudhollandse poffertjes. Ook houdt hij erg van de koningin.
Ik zal iets meer over hem vertellen. Hij heet Rachid en is een Koerdische Syriër. Hij was destijds vertrokken uit zijn land omdat Koerden het erg slecht hebben in Syrië.
Ik heb hem leren kennen toen ik in vreemdelingenbewaring in Schiphol-Oost zat. U moet namelijk weten, dat de vreemdelingenpolitie en de IND en er geen enkel probleem mee hebben Nederlanders voor de duur van maximaal anderhalf jaar in een vreemdelingenbajes op te sluiten – het enige dat je daarvoor moet doen is weigeren je id te laten brengen. Want dan ben je in hun ogen een vreemdeling en willen ze je uitzetten. Ze weten alleen nog niet waar naar toe. Het feit dat je Nederlands spreekt is geen bewijs dat je ook Nederlander bént natuurlijk, dat zal jullie quiz ongetwijfeld aantonen.
Ik was in de avonduren naar het cellencomplex Schiphol-Oost gebracht. Alle illegalen zaten toen al ‘achter de deur’. De volgende ochtend wachtte ik vol spanning tot de celdeur zou worden opengedraaid. En wat een verrassing! Daar stond ik zomaar ineens oog in oog met de mooiste man die ik ooit gezien had! Het was liefde (of lust) op het eerste gezicht en van zijn kant ook! Hij sprak uitstekend Nederlands en had een T-shirt aan met ‘I hartje Holland’ bedrukking, in Delfts blauw op een witte achtergrond.
We raakten aan de praat bij een overheerlijk kopje échte Hollandse chocolademelk, en na wat potjes domino en tafeltennis trokken we ons terug in zijn cel. Bewakers kwamen aansloffen en zeiden dat we de deur open moesten laten staan. Dat was jammer. Nog meer jammer was dat ik de vorige avond had geregeld dat mijn id zou worden gebracht, zodat ik die middag ‘uitgezet’ zou worden (naar de uitgang van het cellencomplex). Als ik toch had geweten dat mijn droomprins daar zou zitten….
Toen ze me kwamen halen, konden Rachid en ik haast geen genoeg krijgen van het afscheid nemen. Hij beloofde dat hij me zou bellen.
Om een lang verhaal kort te maken, Rachid werd uitgezet naar Duitsland omdat hij daar eerder asiel had aangevraagd. Ik ging hem regelmatig opzoeken en we hadden een dolle tijd. Hij stond erop om Nederlands te blijven praten, en ik leerde ‘Rojbaş’ zeggen, ‘goedendag’ in het Koerdisch. Hij maakte falafel en ik maakte chocolademelk, als herinnering aan onze eerste ontmoeting.
Het was leuk, zolang het duurde.
De Duitsers hebben hem inmiddels uitgezet naar Syrië, maar hij zou dolgraag terugkomen, al is het maar voor een weekje. Zou hij misschien een nieuwe kandidaat voor jullie quiz kunnen worden? Zoals gezegd, hij houdt erg van de koningin en heeft de islam afgezworen.
Maak hem blij, laat hem meedoen! Hij zal een goede kans maken om te winnen!
Met vriendelijke groet,
Janneke van Beek
vrijdag 29 juli 2011
Scheermessen tegen deportatie
Een paar dagen geleden sneed een man in een vliegtuig met een scheermes zijn keel door. Hij zou vanuit Londen worden uitgezet naar Jamaica. Passagiers keken geshockeerd toe terwijl het vliegtuig van Virgin Atlantic al vaart maakte om op te stijgen. De vlucht moest worden gecancelled.
Virgin Atlantic bood gul íedereen geestelijke begeleiding aan voor het opgedane trauma, een gratis overnachting in een hotel inclusief eten en drinken van de zaak, tot aan de volgende vlucht naar Jamaica.
Aan íedereen? Nou nee... alleen aan vrijwíllige passagiers.
‘Het individu is met oppervlakkige verwondingen naar het ziekenhuis gebracht en van daaruit naar een detentiecentrum’ – aldus de UK Border Agency.
Ooggetuigen verklaarden overigens dat de keel van ‘het individu’ eerst provisorisch was dichtgelijmd, in het vliegtuig.
Het was hot news voor veel Britse media. Dat zal wel komen doordat passagiers al dat bloed hebben gezien - normaal gesproken zorgen de ‘escorts’ er wel voor dat passagiers niet merken dat ze een onvrijwillige medepassagier aan boord hebben. Daar zijn verschillende technieken voor…
Ik hoorde een paar van die technieken van Mohamed, 14 maanden in vreemdelingenbewaring, sinds een paar weken vrij. Hij heeft meerdere uitzetpogingen met succes gefrustreerd.
Een paar stukjes uit zijn verhaal:
“Vanaf de tweede keer dat ze je willen uitzetten word je geboeid met een bodycuff, waardoor het lijkt alsof je handen in een soort tas zitten – dan valt het de passagiers niet op dat iemand geboeid is. Er gaan marechaussees in burger met je mee, ze dragen een grijs pak. Dan vallen ze niet op.
Marechaussees in uniform zetten je in het vliegtuig en gaan dan weer weg. De ‘grijze’ marechaussees hebben onder hun jasje onopvallend een tas met extra 'dwangmiddelen' verstopt.
Vanuit het marechausseekantoor word je in een busje tot aan de achterkant van het vliegtuig gereden. Je moet op je knieën gaan zitten, je benen worden aan elkaar vastgebonden. Zo dragen ze je het vliegtuig in. Ze zetten je helemaal achterin neer, tussen twee marechaussees. Pas als jij en zij zitten, mogen de overige passagiers aan boord.
Om te zorgen dat je niet kan schreeuwen drukken ze tegelijkertijd een hand tegen je mond en knellen een arm om je nek. Dat is heel pijnlijk.
Ik riep een keer in het vliegtuig dat ik niet terug wilde naar mijn geboorteland. Eerst namen een paar passagiers het voor me op, maar toen zeiden de 'escorts' gauw tegen ze: 'Laat maar, die man is gek, u kunt beter niet reageren op hem, zo maak je hem steeds meer aan de gang!' Gelukkig kreeg toen een stewardess medelijden en werd ik niet meegenomen. De' escorts' gooiden me het busje weer in, als een envelop in een brievenbus.
Ook werd ik een keertje met alleen mijn ondergoed aan naar het vliegtuig gebracht – de rest van mijn kleren ging mee in een vuilniszak. Dat was die keer dat de marechaussee een aantal van mijn papieren verscheurde, zoals een bewijs van een klacht, en aantekeningen die ik had gemaakt van misstanden in de detentiecentra.
Vanaf de tweede mislukte uitzetpoging sluiten ze je automatisch twee dagen in een isolatiecel op. Daarna gaan ze weer proberen je uit te zetten.
Ik ben ook meerdere keren geslagen toen ze me in de iso gooiden. 'We hebben zat van je!' riepen ze.
Ik heb twee keer een scheermes ingeslikt. De eerste keer bij een tussenstop. Ik werd toen naar het ziekenhuis gebracht en later teruggevlogen naar Schiphol (-Oost).
Toen ik weer ‘fit to fly’ was moest ik gelijk naar de iso, zogenaamd voor mijn eigen veiligheid. Ik zat daar de hele nacht naakt in een kale cel, geen matras, niks. Ik probeerde een beetje te slapen terwijl ik tegen de toiletpot leunde, maar dat ging niet – het was zó koud!
De volgende dag wilden ze me weer uitzetten. Ik vroeg of ik mocht douchen en scheren. 'Eerst scheren' zeiden ze, en ze bleven om me heen staan. Ik slikte het hele scheermes compleet met houder in. De bewakers sprongen met z’n allen bovenop me, gooiden me op de grond en boeiden mijn armen op mijn rug. Er kwamen steeds meer bewakers aanrennen – het waren er wel 20!
De vloer zat onder het bloed. Een verpleegkundige van de medische dienst werd erbij gehaald. Die zei dat hij het niet nodig vond dat ik naar het ziekenhuis moest om het scheermes eruit te laten halen – het zou er vanzelf wel uitkomen als ik ging poepen.
Later brachten ze me alsnog naar het ziekenhuis en daar haalden ze het scheermes eruit.
Toen ik werd vrijgelaten zeiden ze op de afdeling tegen me dat ik zou worden ‘overgeplaatst’. Zodoende wisten mijn kameraden uit Schiphol-Oost niet eens dat ik vrij kwam en dat mijn verzet succes had gehad! Pas bij de badafdeling (in/uitcheck) hoorde ik het goede nieuws waar ik 14 maanden op had gewacht.”
zaterdag 16 april 2011
Dan zet je ze toch gewoon NIET uit!
Robotten geprogrammeerd met schijn-empathie
Trillend van woede lees ik het artikel De uitvoerders van het enkeltje Bagdad in de Volkskrant van vandaag, zaterdag 16 april 2011: vkn_20110416_sectionVKN11_page006.pdf (238k file).
De journalist,Toine Heijmans, laat deporteerders aan het woord. Marechaussee, Dienst Terugkeer en Vertrek, bewakers... Heijmans geeft ze alle ruimte om in een waar charmeoffensief de rol van ‘mens’ te spelen. Ze strooien met begrippen als 'humaan', 'respectvol', 'waardig vertrek' en 'verplaatsen in de ander'. Ze geven hun werk 'een plekje'. Ze zien het als 'een uitdaging'. Ze voeren 'de wet' uit, de wet die 'wij in Nederland democratisch met elkaar hebben afgesproken'. Ze deporteren uiterst methodisch, volgens vaste regels.
Bullshit! Deporteren ís niet humaan, ís niet respectvol! Gebruik maken van dit soort begrippen is de wereld op z'n kop zetten. Het doet me denken aan Himmler, die was bezeten door het idee fixe dat massa-executies op een nette, zakelijke manier moesten worden uitgevoerd.
Het principe is hetzelfde….
'Humane verwijdering'
Zij die het doen, móeten het niet doen en hóeven het niet te doen. Als niemand het wíl doen, gebeurt het ook niet – zo simpel is het.
De uitzettende macht komt in het artikel ruimschoots aan bod. Laten we het daarom eens van de kant van de deportees bekijken. Terwijl ik dit schrijf, gaat mijn telefoon:
Met Eshen. Dit is mijn laatste gesprek uit Nederland. Ik zit nu in een isolatiecel met camera in uitzetcentrum Schiphol. Ik word vanmiddag om drie uur gedeporteerd. Ik kan mijn advocaat niet bereiken, want het is zaterdag. Het gaat heel slecht met me….
Ik heb net gebeld met mijn zoontje Jayden en zijn opa en oma. We huilden allemaal heel erg. Ik ben zo bang dat ik Jayden nooit meer zal zien!”
Midden in de nacht wordt voor sommige celdeuren de bodycuff al klaargelegd
Twee weken geleden bezocht ik Eshen in detentiecentrum Rotterdam. Hij vertelde dat hij al sinds zijn tiende in Nederland woont. Hij kent niemand in zijn geboorteland – zijn ouders zijn overleden, familie heeft hij daar niet.
Hij is bij de opa en oma van Jayden met een arrestatieteam opgehaald – hij had net Jayden onder de douche gedaan en stond klaar om hem naar school te brengen.
Zie je het voor je? Jayden en Eshen raken dit beeld nooit meer kwijt.
Jayden heeft nog het geluk dat hij Nederlands is en dus niet deportabel. De kinderen van de gezinnen die vorige week per groepscharter naar Irak zijn uitgezet, hadden dat geluk niet. Die hebben aan den lijve mogen ondervinden hoe 'humaan' de goed geoliede deportatiemachine loopt.
'Humane kinderfouillering'
'Humaan' is niets anders dan een newspeak woord voor ‘dreigen met geweld’. 80 ‘escorts’ werden ingezet om 38 Irakezen, waaronder kinderen, in bedwang te houden. Met dwangmiddelen in een onopvallende zwarte rugzak: klittenband, bodycuff, bijtmasker, tie-wraps.
En denk maar niet dat ze geen rekening houden met verzet van kinderen! Commandant 'Rob' tegen zijn deporteerders: “Blijf scherp. Laat je niet in de luren leggen als er zo'n klein mannetje met grote kijkers naast je komt zitten. Die kunnen ook bijten.”
Journalist Toine Heijmans heeft zich naïef in de luren laten leggen. Met een beetje research had hij op internet het handboek van de Franse uitzetpolitie kunnen lezen – dan had hij geweten hoe doortrapt het gedrag van de deporteerders is. Hoe geraffineerd de gebruikte technieken zijn. Lees het hier:
Gelekt instructieboek uitzettingen franse politie
Ik heb het handboek wél gelezen, en ik kon dus Eshen een paar ideeën aan de hand doen over hoe hij zijn deportatie kan frustreren. Ik hoop dat hij er gebruik van maakt. Ken je vijand!
update:
Eshen is onder escorte uitgezet naar Ghana. Hij belde me een paar dagen daarna. Hij heeft een heleboel kabaal in het vliegtuig gemaakt, maar niemand heeft zich om hem bekommerd. Mensen keken gewoon niet achterom.
Zo gaat dat tegenwoordig en het verbaast me niets. Betrokkenheid is verworden tot luxe waar bijna niemand meer tijd voor heeft, want je hebt je werk, je familie, je vrienden, je hobby, je televisie, je computer, je twitteraccount......
Én je hebt je vakantie, waar je recht op hebt, en die ga je uiteraard niet laten vergallen door je te bemoeien met schreeuwende illegalen die zo egoïstisch zijn inbreuk te maken op je rustige reis.
Gelukkig maar dat de escorts hem goed in bedwang hielden!
jouw bestemming
zijn bestemming
Zie ook de artikelen op de site van Doorbraak:
Deportatiehandboek voor gevorderen
en
Uitzetcommissie wil verzet van vluchtelingen bestraffen
Janneke van Beek,
16 april 2011
zaterdag 19 maart 2011
Gelekt instructieboek uitzettingen franse politie
'geluidsregulatie'
Hoe stel je een vreemdeling ‘gerust’ vlak voor zijn uitzetting?
Hoe druk je zijn keel dicht om zijn kreten te verhinderen?
Hoe zorg je ervoor dat passagiers in het vliegtuig niet in opstand komen?
De antwoorden op deze vragen, en nog veel meer, vind je in het handboek voor escortes van de Franse Grenspolitie (Police Aux Frontieres).
Le manuel des policiers de la PAF
Uitgezet worden met een lijnvlucht of met een speciale charter: na het lezen van het handboek weet je hoe dat in zijn werk gaat – in theorie althans.
Delen van het handboek zijn inmiddels vertaald in het Nederlands:
Uit de taakomschrijving van de politie-escorte:
“Indien nodig zet de politie-escorte proportionele dwang tegen verzet in, teneinde de persoon oordeelkundig te overmeesteren. Hij past professionele ingrijptechnieken toe en gebruikt de materialen die tot zijn beschikking staan, afgezet tegen het gedrag van de uit te zetten persoon. Toevlucht nemen tot dwangmiddelen en geluidsregeling (telkens 3 tot 5 seconden, niet langer dan 5 minuten) is het uiterste inzetbare middel voordat de uitzetting wordt gestopt.”
Lufthansa, quotum gedwongen uitzettingen per vlucht: 2
DEEL 1: UITZETTEN PER LIJNVLUCHT
VÓÓR HET VERTREK VAN HET VLIEGTUIG
Vanaf het begin van de inschepingprocedure nemen de begeleiders een beleefde houding aan tegenover de vreemdeling, maar ook een besliste houding – er is geen ander alternatief dan de zekerheid van zijn inscheping naar de vastgestelde bestemming.
Escorts dienen zich correct te kleden, ze moeten uitstralen dat ze het ‘instituut vreemdelingenpolitie’ vertegenwoordigen.
Het is verplicht te verwijderen personen voor vertrek te fouilleren, ook al is dat al gebeurd bij het verlaten van het detentiecentrum of de gevangenis. Fouilleren gebeurt met een metaaldetector en met de hand.
Scheermesjes, scherp of afgesleten, zijn de gebruikelijke objecten die het meest gevaarlijk zijn om gevonden te worden. Ze zijn bedoeld voor oppervlakkige zelfverwondingen die overvloedig bloeden, met als doel het vertrek te belemmeren of het vliegtuig van koers te doen veranderen. Ze kunnen worden gevonden in een boek, een schoenzool, de revers van het overhemd, het jack, in de riem, in een pen enz.
Tarom, quotum gedwongen uitzettingen per vlucht: 3
DE PROCEDURE VAN HET AAN BOORD GAAN
Deze fase is extreem gevoelig om talrijke incidenten op te wekken die in aanmerking komen om de uitzetting van de te verwijderen persoon te beëindigen. Het maakt verschil of het een individuele of een groepsuitzetting is.
• De weg naar het vliegtuig
De te verwijderen vreemdeling wordt door personeel van de grenspolitie in het daarvoor gereserveerde gebied naar de loopbrug geleid.
•Vóór het aan boord gaan
Afgezien van grote belemmeringen en volgens de instructie van de gezagvoerder, gaat de te verwijderen vreemdeling in een lijnvlucht altijd voor de passagiers aan boord. Deze fase zorgt ervoor dat de te verwijderen persoon in alle veiligheid, uit het zicht van de passagiers, plaatsneemt.
Dwangmiddelen of fixatietechniek
bodycuff
• Principe: er is sprake van het uitvoeren van een administratieve of juridische beslissing, zo nodig kan toevlucht worden genomen tot dwangmiddelen. Dat rechtvaardigt in voorkomende gevallen, conform de wet, het gebruik van strikt noodzakelijk geweld, zonder gewelddadigheden of niet-wettelijke mishandelingen. Het geweld en de te gebruiken middelen dienen proportioneel afgestemd te zijn op het te ontwikkelen verzet van de vreemdeling.
• Om weerspannige vreemdelingen te immobiliseren wordt in herinnering gebracht dat alleen door de overheid goedgekeurde materialen uit de uitrusting mogen worden gebruikt. Het gaat hier om metalen en stoffen handboeien, banden met klittenband en een bodycuff. Alle andere immobilisatiemiddelen zijn strikt verboden. Alle vormen van knevelen zijn strikt verboden.
De aanwezigheid van alle door de overheid goedgekeurde wapens (vuurwapen, traangasbom….) is verboden aan boord van een luchtvaartuig. In het kader van een groepsuitzetting echter kan het beveiligingssysteem voorzien in het uitrusten van bepaalde personeelsleden met verdedigingsmiddelen voor gezamenlijke toepassing (schild, beschermende helm, wapenstok….).
HET AAN BOORD GAAN
De verschillende hieronder beschreven reeksen betreffen individuele uitzettingen aan boord van lijnvluchten.
• De supervisor en de chef uitzetting moeten een persoonlijke relatie en voorbereiding vaststellen met de gezagvoerder, krachtens de civiele luchtvaart de enige gevestigde autoriteit van de politiemacht aan boord. Tijdens dit onderhoud wordt de gezagvoerder geïnformeerd over de houding van de te verwijderen persoon, de toe te passen procedure tijdens het aan boord gaan en de voorziene moeilijkheden. Dit zelfde geldt ook voor het vliegtuigpersoneel.
• Aan boord gaan aan de achterzijde van het vliegtuig:
In het algemeen worden de volgende schikkingen getroffen:
• Gebruik van een loopbrug, geplaatst op afspraak met de coördinator van de luchtvaartmaatschappij;
• Positiebepaling van de stoelen (altijd gesitueerd in de achterste regionen van het vliegtuig), overeind zetten van armleuningen en veiligheidsriemen om de opstelling te faciliteren in geval van sterk verzet;
• Nazien van de opstelling van het veiligheidshek dat zich bovenaan de loopbrug bevindt.
Aan boord gaan aan de achterzijde van het luchtvaartuig reduceert maximaal risicovolle incidenten of rebellie die zich plotseling zouden kunnen voordoen tijdens het lopen naar de toegang tot de gangpaden tot aan de gereserveerde plaatsen.
Instappen en plaatsing van de opstelling van de escorte in het luchtvaartuig:
• Positionering van de escortefunctionarissen: hetzij aan weerszijden van het individu, hetzij één voor en één achter, afhankelijk van de gevaarlijkheid van de te verwijderen persoon of personen;
• Assistentie door de functionarissen van de P.A.F. van het vertrekvliegveld;
• Instappen van de uit te zetten personen, individueel geëscorteerd door de functionarissen.
Opstelling op de stoel:
• Dit moet snel geschieden vanwege observatie van de bemanning. In geval van moeilijkheden kan het vliegtuigpersoneel ertoe komen aan de gezagvoerder te vragen de escorte en de te verwijderen persoon uit te laten stappen;
• De buikriem van de zitting is vastgemaakt en de escortefunctionarissen gaan zitten;
• De functionarissen die assistentie hadden verschaft bij het aan boord gaan verlaten het vliegtuig, teneinde het aan boord gaan van de andere passagiers niet te verstoren. Ze blijven echter op de loopbrug in de nabijheid van het luchtvaartuig totdat het vliegtuig vertrokken is.
Plaatsing in het vliegtuig:
Als er maar één geëscorteerd te verwijderen persoon is, zijn er twee mogelijkheden:
• Bij 3 stoelen: plaats de te verwijderen persoon in het midden tussen 2 escortes;
• Bij 2 stoelen: zet de te verwijderen persoon bij het raampje - één escorte naast hem en de tweede escorte gaat zitten op de stoel direct achter de vreemdeling.
• Indien mogelijk, is het het beste de laatste rijen van passagiers af te zonderen van die van de escorte, om overlast van andere passagiers te vermijden en zo alle risico van partijtrekken tijdens de vlucht te beperken.
• Als meerdere uit te zetten personen met het zelfde vliegtuig reizen, is het nodig om ze van elkaar te scheiden, dit om groepsverschijnselen te voorkomen.
• Installatie achterin het vliegtuig maakt het mogelijk ver verwijderd te zijn van de pilotencabine, in de buurt te zijn van de toiletten, en van de nooddeuren. In deze opstelling zitten de reizigers met de rug naar de escorte.
In het algemeen: in geval van ernstige moeilijkheden (kreten, gehuil, gewelddadigheden), zal de supervisor in overeenstemming met de chef escorte besluiten de uitzetmaatregel te onderbreken. De escortes dienen zich altijd voor de geest te houden dat de uitzetmaatregel niet tegen elke prijs moet worden uitgevoerd.
TIJDENS DE VLUCHT
'dialoog'
• Escortes vermijden, zonder absolute noodzaak, alle discussie met passagiers en bemanning. Ze concentreren zich uitsluitend op het toezicht op de te verwijderen persoon. Het is wenselijk om tijdens de gehele vlucht permanent in gesprek te blijven met de te verwijderen persoon, teneinde deze te kalmeren.
• De veiligheidsriem van de uit te zetten vreemdeling blijft gedurende de hele vlucht om.
• De boeien van het individu worden los gemaakt vanaf dat hij in de stoel heeft plaatsgenomen. Hiermee worden de burgerluchtvaartregels en de aanbevolen medische regels toegepast. In geval van opwinding moet er onmiddellijk geboeid worden met de door de overheid goedgekeurde immobilisatiemiddelen.
• Alle onnodige verplaatsingen moeten tijdens de vlucht vermeden worden;
• Indien verenigbaar met het toezicht van de te verwijderen persoon voegen de politiefunctionarissen zich naar alle verzoeken van de gezagvoerder, met het oog op het respecteren van de goede orde en veiligheid aan boord van het luchtvaartvoertuig.
Voedsel aan boord
• Als het individu weerspannig is en/of de vlucht van korte duur is (tot 4 uur), vermijdt men het nemen van een maaltijd. Er zal een meer aan de omstandigheden aangepaste voeding worden gevraagd aan het vliegpersoneel.
• Alle alcoholische dranken zijn strikt verboden zowel voor de vreemdeling als voor de escortefunctionarissen.
• Er moet op worden toegezien dat de voorgestelde maaltijd overeen komt met de religieuze overtuiging van de te verwijderen persoon.
• Er moet worden zekergesteld dat de aan de uitgezette persoon geserveerde maaltijd geen enkel metalen bestek bevat. Tijdens het teruggeven van de maaltijd moeten de escortes het plastic bestek weer terug krijgen.
Air Gabon, quotum gedwongen uitzettingen per vlucht: 3
Verplaatsing naar het toilet
• Zoals boven aangegeven, wordt de te verwijderen persoon voor vertrek naar het toilet begeleid, zelfs als hij daar niet om vraagt.
• Hij zal niet eerder dan minimaal 30 minuten na opstijgen naar het toilet begeleid worden (behalve in erkende hoge nood);
• De verplaatsing naar het toilet dient plaats te vinden onder constante begeleiding van twee escortefunctionarissen, die alle pogingen van de te verwijderen persoon om op de grond te gaan liggen beletten;
• Een escortefunctionaris inspecteert van te voren de toiletgelegenheid, zonder te vergeten de prullenbak te onderzoeken om er zeker van te zijn dat de vreemdeling er geen gevaarlijk object in kan vinden (scheermes, glazen) – doorgaans aangeboden door de maatschappij aan passagiers of daar geplaatst door een handlanger die aan boord van hetzelfde vliegtuig reist;
• Tijdens het verblijf van de vreemdeling in het toilet wordt de deur niet vergrendeld, maar wordt op een kier gehouden door de voet van een bewakingsfunctionaris;
• Na vertrek van de vreemdeling onderzoekt een van de twee functionarissen opnieuw het toilet, om te controleren of de te verwijderen persoon geen gevaarlijke of kritieke toestand gecreëerd heeft (overlopende toiletpot, toiletpapier in brand gestoken om brandalarm te ontketenen…)
Medisch aspect tijdens de vlucht
• Om trombose (aderontsteking) te voorkomen en de bloedsomloop van de onderbenen te reguleren pogen de escortes,voor zover mogelijk, elke twee uur gedurende enkele minuten met de te verwijderen persoon te lopen.
• Houd rekening met het lage luchtvochtigheidgehalte (5%) aan boord van de cabine. De escortes zien er op toe dat de uit te zetten persoon regelmatig drinkt om uitdroging te voorkomen. Vermijd echter koolzuurhoudende dranken.
BIJ AANKOMST
Cameroon Airlines, quotum gedwongen uitzettingen per vlucht: ongelimiteerd
Overdragen van de te verwijderen persoon
• Eigenhandig overdragen: sommige landen (zoals Marokko) vereisen de overhandiging van de te verwijderen persoon en zijn reisdocumenten aan de politieautoriteiten van het vliegveld van aankomst. In dat geval wordt de te verwijderen persoon ongeboeid overgedragen. De procedure kan verschillen per land.
• Als eigenhandig overdragen aan de autoriteiten niet vereist is, kan dit als onderhandelingsargument met de te verwijderen persoon worden gebruikt, opdat hij zich kalm zal gedragen tijdens het aan boord gaan en de vlucht.
Verblijf op vreemd grondgebied
• Het gedrag van de politieagent op buitenlands grondgebied: het escortepersoneel vertoont onder alle omstandigheden voorbeeldig en waardig gedrag.
• Gezondheidsrisico’s en medicatie in het buitenland: voor vertrek dient het escortepersoneel kennis te nemen van de algemene aanbevelingen aan reizigers met betrekking tot ziekteoverbrengers in de lucht, over de gezondheidsrisico’s en medicatie waaraan men in bepaalde landen bloot staat (malaria, aids….) en op de veiligheidsmaatregelen die men in acht moet nemen als men ter plekke overnacht.
Iberia Airlines, quotum gedwongen uitzettingen per vlucht: 3
RELATIONEEL KADER
Relatie met de te escorteren vreemdeling
Respect voor de waardigheid van de te verwijderen vreemdeling is voor escortefunctionarissen een absoluut voorschrift.
Het gaat erom gunstige psychologische voorwaarden te creëren en te behouden, zodat acceptatie met de uitzettingsmaatregel bereikt wordt en zodat bij vertrek de vreemdeling kan worden uitgezet
In dit kader moet, teneinde eventueel wanhoopsgedrag te voorkomen, rekening worden gehouden met veelvuldig optredende gevoelens van mislukking of van angst, gewelddadig verzet, hysterisch gegil, poging tot zelfbeschadiging….
Klaarblijkelijke spanningen van een te verwijderen persoon dienen te worden ‘geneutraliseerd’. De zorg en de handigheid om deze veranderingen te bewerkstelligen kunnen het instappen van de te verwijderen persoon in het vliegtuig mogelijk maken.
Dus wordt de te verwijderen persoon op individuele wijze ontvangen door de supervisor of door de chef escorte.
In de loop van dit persoonlijk onderhoud met de te verwijderen persoon legt de functionaris nauwgezet de verschillende etappes van de missie uit en wijst hem op de onontkoombaarheid van de uitzettingsmaatregel.
Een beleefde maar vastberaden toon bevordert de instemming van de vreemdeling.
Gedurende het onderhoud moeten de escortfunctionarissen hun best doen om het aldus opgebouwde vertrouwen van de uit te zetten persoon in de relatie te handhaven.
Air China, quotum gedwongen uitzettingen per vlucht: 2
Contact leggen tussen de escorte en de te verwijderen persoon
Dit contact moet zo snel mogelijk gelegd worden: minimaal twee uur voor aan boord gaan. Een van de escortfunctionarissen mag nooit de te verwijderen persoon verlaten en houdt zich bezig met voorbereidende taken betreffende de laatste, met uitzondering van de fouillering.
Relatie met de bemanning
Het persoonlijk gezag van de gezagvoerder:
Overeenkomstig de civiele luchtvaartcode (C.A.C) moet de gezagvoerder waken over het respecteren van de veiligheidsvoorschriften, de orde en de gezondheid aan boord van zijn luchtvaartuig.
• art. L. 322-4: “de gezagvoerder heeft de bevoegdheid alle personen onder de passagiers uit te doen stappen die een gevaar voor de veiligheid of de orde aan boord van het luchtvaartuig opleveren”
Bovendien wordt de vlucht als begonnen beschouwd zodra de deuren van het vliegtuig gesloten zijn. De aanwezigheid van de escorte heft een belastende dreiging op die soms wordt opgeroepen door het feit dat er een te verwijderen vreemdeling aanwezig is. Echter, de reactie van de andere passagiers of de hinder, veroorzaakt door de uit te zetten persoon (kreten, gehuil…) kunnen aanleiding geven tot het moeten uitstappen van de escorte en de te verwijderen persoon.
KLM, quotum gedwongen uitzettingen per vlucht: 2
DEEL 2: CHARTERUITZETTINGEN
DE PROCEDURE VAN HET AAN BOORD GAAN IN EEN SPECIALE CHARTER
Aankomst in de wachtzone of verwijderingsunit
Het aanspreken in de wachtzone (voor vreemdelingen die de toegang geweigerd is)
Het aannemen van een beleefde houding is geschikt vanaf de periode dat de vreemdeling zijn rechten worden verteld tot aan het moment dat hem het tijdelijk verblijf in de wachtzone wordt aangeboden.
Bij aankomst in de wachtzone wordt de niet-toegelaten vreemdeling onderworpen aan een fouillering aan de kleding, uitgevoerd door een persoon van hetzelfde geslacht. Deze operatie dient volledig, methodisch en uiterst zorgvuldig te worden uitgevoerd, met behulp van een metaaldetector. De vreemdeling behoudt zijn geld en zijn sieraden, alleen gevaarlijke objecten worden afgenomen en in aanwezigheid der partijen geïnventariseerd.
fouilleringslokaal Schiphol
De aankomst in de verwijderingsunit (voor te verwijderen vreemdelingen)
Dezelfde veiligheidsvoorschriften zijn van toepassing op vreemdelingen die naar de verwijderzones worden gebracht door het personeel dat gewoonlijk belast is met personentransport
DE PROCEDURE VAN HET AAN BOORD GAAN:
Alitalia, quotum gedwongen uitzettingen per vlucht: onbeperkt
Voor de persoon die wordt uitgezet per speciale charter is een op 5 fasen aangepaste procedure ter beschikking.
Fase 1: de communicatie
Voordat men de zorg voor de vreemdeling op zich neemt, dienen de vertegenwoordiger van de P.A.F. op de vertrekluchthaven of zijn vertegenwoordiger, en de politiefunctionaris, hoofd van de opstelling aan boord van het vliegtuig, langdurig te communiceren met de vreemdelingen. Dit om hen te overtuigen dat, in het kader van strikte toepassing van de franse wet, terugkeer naar het land van herkomst onvermijdelijk is.
Uitleg moet speciaal verschaft worden over de volgende onderwerpen:
• de reden voor de chartervlucht: weigering om aan boord te gaan, valse documenten, afwijkende transits (alle niet-toegelaten personen worden ingescheept aan boord van een speciaal chartervliegtuig voor hun terugkeer naar hun land van origine);
• respect voor hun rechten (asielaanvraag, beroep niet opgeschort) en de verzekering dat de operatie zal worden uitgevoerd met respect voor de menselijke waardigheid;
• de afwikkeling van de operatie: uiteenzetten van de verschillende fasen van de procedure: de fouillering, het instappen in de bussen, in het vliegtuig, alsmede het voorgenomen optreden;
• de redenen (veiligheid in de lucht) en de wijze van veiligheidsfouillering (niet vergeten duidelijk te maken dat hun zaken, waaronder sierraden van het type ‘amulet’, aan hen zullen worden teruggegeven;
ook kinderen worden per charter uitgezet
• Het gebruik van dwangtechnieken en –middelen (stoffen banden, metalen handboeien, banden van het type klittenband): aandringen op het feit dat de manier waarop ze zullen worden behandeld, aangepast wordt aan en in proportie zal zijn met de mate van hun verzet. In dat opzicht, maak duidelijk dat hen om veiligheidsredenen stoffen handbanden zullen worden aangelegd vanaf het moment van verlating fouilleringslokaal naar de bus;
• De wijze van hun overdracht aan de vreemdelingenautoriteiten: geef aan dat organisatie van de ontvangst goed voorbereid is, in aanwezigheid van een vertegenwoordiger van de franse staat (binnenlandse veiligheidsambtenaar);
• De aanwezigheid van de rol van een vertegenwoordiger van het Rode Kruis en een arts.
• Deze operatie wordt gefilmd door een politieagent.
Deze communicatie is een bepalende factor om algemeen verspreide verzets- of wanhoopsacties te vermijden.
Teneinde de dialoog te vergemakkelijken, kan het nuttig blijken een meer nauwe relatie op te bouwen met een of twee personen die ervan worden verdacht de onderhandelingspartners van de groep te zijn.
'het aanleggen van stoffen handbanden'
Fase 2: de veiligheidsfouillering
De vreemdelingen worden een voor een, begeleid door twee politiefunctionarissen, naar een lokaal geleid waar de veiligheidsfouillering zal worden uitgevoerd, met behulp van metaaldetectors.
De ontwikkelde vindingrijkheid van de uit te zetten personen om gevaarlijke objecten in de revers van hun benodigde kleding te verbergen, maakt het noodzakelijk degenen die een risicovol gedrag vertonen aan een grondige fouillering te onderwerpen, soms een ontkleding met uitzondering van het ondergoed – het geheel met inachtneming van de menselijke waardigheid.
Voor wat betreft de fouillering: politiefunctionarissen leggen stoffen banden aan de handen aan de voorkant aan. Bij personen wiens gedrag gewelddadig kan zijn, worden de stoffen banden of de voorgeschreven boeien achter de rug aangelegd, evenals, indien nodig, de banden met klittenband om de benen mee te fixeren.
Vanaf dat de betrokkene gekalmeerd is worden de handen met stoffen banden voor geboeid.
instructie 'aanleggen bodycuff'
Fase 3: het instappen in de bussen
De uit te zetten vreemdelingen worden onmiddellijk na de fouillering opgesteld in de bus die hen naar de onderkant van het vliegtuig zal vervoeren. Afhankelijk van de al dan niet agressieve aard worden ze geplaatst in groepen van 5, of komen individueel voor rekening van een politiefunctionaris.
De banden met klittenband kunnen eveneens worden aangelegd om de benen van de meest weerspannige en gewelddadige personen mee te fixeren.
Fase 4: aan boord gaan van het vliegtuig en de vlucht
"Als verzet wordt geboden..."
Air France, quotum gedwongen uitzettingen per vlucht: 3
De politie-escortes zetten zich, vóór aankomst van de uit te zetten personen, in burger en zonder wapen in het luchtvoertuig. Een voorraad manschappen neemt plaats voorin en achterin het vliegtuig – in hun midden zijn plaatsen gereserveerd voor de chef opstelling en zijn medewerkers.
De chef opstelling stelt zich van te voren voor aan de gezagvoerder, alsook aan de arts en de vertegenwoordiger van het Rode Kruis.
De bussen stellen zich om beurten op, parallel aan het vliegtuig, deuren geopend naar de loopbrug, die overdekt moet zijn vanwege het risico van opzettelijk vallen.
De vreemdelingen lopen een voor een geëscorteerd de loopbrug op. Als verzet wordt geboden worden ze gedragen door twee of drie politiefunctionarissen, die vervolgens het vliegtuig doorlopen en uitstappen bij de loopbrug aan de achterzijde. Tijdens deze fase blijven de stoffen banden om, zelfs indien klittenbanden noodzakelijk zijn.
Als het vliegtuig stabiel vliegt (15 tot 30 minuten na opstijging) wordt de vreemdelingen de stoffen banden afgedaan. Dit geldt niet voor degenen onder hen die door hun opgewonden gedrag dit niet rechtvaardigen. Er zijn eveneens meer dwingendere fixatiemiddelen.
Fase 5: de vlucht en de aankomst in het land van bestemming
Bij aankomst van het vliegtuig onderhoudt de chef opstelling zich met de binnenlandse veiligheidsambtenaar of zijn aanwezige vertegenwoordiger. Hij overhandigt de dossiers en organiseert het uitstappen van de vreemdelingen in samenspraak met de autoriteiten van het land.
Khalifa, quotum gedwongen uitzettingen per vlucht: 0
“De verwijdering is een doorslaggevende politieke uitdaging om migratiestromen te beheersen die leiden naar Frankrijk en de Europese landen. Behalve het feit dat ze bijdraagt aan het tot uitdrukking brengen van het gezag van de Staat door de uitvoering van diens beslissingen te waarborgen, speelt ze een afschrikwekkende rol van niet-onderhandelbaarheid tegenover potentiële emigranten, en construeert aldus een beteugeling van illegale immigratiestromen op onze grenzen.
De wijdte van de missie is aanzienlijk en de drukkende verplichtingen ontbreken niet. Frankrijk is in het bijzonder opmerkzaam op de problematiek van georganiseerde groepsuitzettingen met name in verbinding met onze Europese partners. Deze groepsvluchten geven een sterk signaal af richting de landen die bron zijn van irreguliere immigratie en aan kandidaten die de clandestiene immigratiewegen bewandelen.
In het kader van respect voor de fundamentele rechten van de mens dienen de te ontplooien humanitaire kwaliteiten, verbonden aan de professionele technieken die worden toegepast voor het realiseren van deze missies, op een uiterst nauwgezette manier aangewend te worden.”
Voor verhalen over hoe deportaties in de praktijk verlopen, zie bijvoorbeeld:
http://www.vrijheidvanbeweging.nl/verhalen/verhaal17.html
http://www.vrijheidvanbeweging.nl/verhalen/verhaal16.html
http://www.vrijheidvanbeweging.nl/verhalen/verhaal1a.html
http://www.vrijheidvanbeweging.nl/verhalen/verhaal2.html
http://www.vrijheidvanbeweging.nl/verhalen/verhaal4.html
http://www.vrijheidvanbeweging.nl/verhalen/video.html
Deze video toont een deportatie per lijnvlucht van Air France in januari 2011. De man verzet zich hevig en schreeuwt.
http://www.vrijheidvanbeweging.nl/rotterdam-airport/verslag_bezoek_uitzetcentrum_10.html
De uitzetting van Yildiz
dinsdag 15 februari 2011
Een hutje op de hei in Afrika
“Van de andere kant moet het wel zo zijn dat mensen niet van de voorzieningen zo lang gebruik gaan maken dat ze denken: nou ja, dit is nog altijd beter dan ergens een hutje op de hei in Afrika.”
Aldus Gerd Leers, minister van immigratie en asiel, baas van beslissers over het lot van velen.
Vorige week, tijdens een rondleiding in het uitzetcentrum van Vincennes, vergeleek Leers dat detentiecentrum met de ‘voorzieningen’ in Nederland. De NOS was erbij en legde vast. Geluidsfragment is te horen via deze link
leers: de inrichting is hier wel heel erg sober
Leers ging op de ‘bij ons is alles beter’- toer. Nederland sluit illegalen véél luxueuzer, menswaardiger en fatsoenlijker op! Kom maar eens kijken in detentiecentrum Rotterdam, journalist! Als opgesloten illegalen bij óns niet geprikkeld worden om Nederland te verlaten, zouden ze wel eeuwig opgesloten willen blijven! Altijd nog beter dan ergens een hutje op de hei in Afrika…
Eh… hutje op de hei in Afrika? Krot in een shantytown lijkt me iets realistischer.
Waar haalt Leers zo’n beeld vandaan? Uit Kuifje in Afrika? Van de missionarissen uit zijn jeugd? Hoe durf je als minister van immigratie en asiel met zo’n stereotypisch, racistisch, van westerse superioriteit getuigend beeld aan te komen?
Kuifje in Afrika
Maar los daarvan, het is inderdaad waar dat er mensen zijn die in eerste instantie blij zijn als ze in een detentiecentrum terecht komen. Dat zegt niks over die vermeende gouden kooi, dat zegt vooral wat over overleven als illegaal buiten. Leven in de illegaliteit is inmiddels vrijwel onmogelijk gemaakt. Als je geen eten, werk, geld, medische hulp noch dak boven je hoofd hebt, als je doorlopend bang moet zijn voor politie, dan lijkt detentiecentrum Rotterdam wel even (maar dat duurt nooit lang) een hemel op aarde. Vergeleken bij de hel in vrijheid die de overheid moedwillig voor je gecreëerd heeft althans…
exploitatie
En dan dit: rijkdom híér kan alleen bestaan door armoede élders, door exploitatie van mensen ‘in hutjes en shantytowns’. Vind je het gek Leers, dat die mensen dan hiernaartoe komen? Dat ze hier proberen een bestaan op te bouwen? Of vind je dat alleen mensen die híér geboren zijn daar recht op hebben? Plus wat mensen die ‘bij kunnen dragen aan onze economie’? Geeft het je een fijn gevoel dat je de baas bent van de mensen die beslissen over wie hier wel of niet mag blijven?
Het feit dat mensen in laatste instantie nog liever hier in een gevangenis zijn dan naar hun land van herkomst terug te moeten, zegt eigenlijk wel genoeg over het leven daar.
Justitie is zó ‘groos’ op het nieuwe Rotterdamse detentiecentrum dat er heel regelmatig rondleidingen worden gegeven (alleen voor genodigden).
‘Komt dat zien, komt dat zien! Óns detentiecentrum is mooier, beter, fatsoenlijker en blablabla!’
rondleiding
Pronken met een pakhuis vol illegalen? Walgelijk! Zij, die zich Übermenschen voelen, eigenen zich het recht toe het leven van hen, die zij als Untermenschen zien, kapot te maken. Op een schaamteloze manier.
Krijgen die ‘detentiecentrum-toeristen’ de isolatieafdeling te zien? Krijgen ze de gelegenheid om met kritische of wanhopige gevangenen te praten? Ik denk het niet!
Een van de mensen die daar vastzat, zei eens tegen zo’n groepje:
‘Geloof het afdelingshoofd maar niet, het zijn allemaal leugens die jullie te horen krijgen!’.
Verhalen van gevangenen zélf: lees
situatie nieuw detentiecentrum Rotterdam
Janneke van Beek, 15 februari 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)