Raad van kerken Zeist: geen misstanden in Kamp Zeist, let’s picknick!

kom, gezellig picknicken bij Kamp Zeist!

Raad van kerken: Misstanden zoals geweld door bewakers, zoals onlangs in een NOVA-uitzending te zien was, komen hier volgens ons niet voor.”

Naar aanleiding van de actie van het AAGU, waarbij activisten doordrongen tot op het dak van Kamp Zeist en de mensen zonder papieren aldus hun solidariteit konden betuigen, gaf de raad van kerken die de wakes bij kamp Zeist organiseert, het volgende signaal af in AD/Utrechts Nieuwsblad:

Raad van Kerken – 'Wij houden ons verre van gewelddadige acties'
AD/Utrechts Nieuwsblad – 17 juni 2008

De Raad van Kerken van Zeist, die maandelijks een wake bij de hekken van het kamp houdt en elke week een 'bloemengroet' brengt, wil niks te maken hebben met de acties van de AAGU.
'Wij houden ons verre van gewelddadige acties. Daar zijn we heel erg tegen.”
Woordvoerder Stuurman van de Raad van Kerken deelt wel de mening van de AAGU, die stelt dat illegale vluchtelingen niet als criminelen moeten worden vastgezet.
“Ze hebben geen strafbaar feit gepleegd. Ze moeten beschikbaar zijn voor de overheid, maar dat kan ook door te eisen dat ze zich met enige regelmaat melden.”
De Raad van Kerken houdt maandelijks een wake bij de poort van het kamp met bloemen en kaarsen om de bewoners een hart onder de riem te steken. De dertig aangesloten kerken zorgen er daarnaast om de beurt voor dat er elke zaterdag bloemen bij de poort afgegeven worden, die de volgende dag tijdens de kerkdiensten in het kamp aan de gevangenen worden gegeven. “Die nemen ze mee hun cel in, dat waarderen ze zeer.”
AAGU rechtvaardigt het binnendringen van het kamp met als argument dat ze de omstandigheden waaronder de gedetineerden vastzitten, wil controleren.
De Raad van Kerken zegt dat dat ook op een andere manier kan. “Vrijwilligers van ons helpen bij de kerkdiensten in het kamp en we praten met de directeur en de geestelijk verzorgenden. Daaruit krijgen we indruk dat iedereen zijn best doet om de mensen die er zitten, het zoveel mogelijk naar de zin te maken. Misstanden zoals geweld door bewakers, zoals onlangs in een NOVA-uitzending te zien was, komen hier volgens ons niet voor.”


Het is duidelijk waar de raad van kerken zich bevindt: aan de kant van de directie van Kamp Zeist. Aan de kant van justitie, die niets anders doet dan alle misstanden die mensen naar buiten brengen, ontkennen. ‘Er zijn geen structurele misstanden’. Daar sluit de raad van kerken zich graag bij aan, en beroept zich hierbij zelfs op de ervaringen van vrijwilligers die bij de kerkdiensten zijn! Die vrijwilligers zijn kennelijk horende doof en ziende blind, anders zouden ze beter moeten weten.


gebedsboei

Als klap op de vuurpijl nodigen de wakers van Kamp Zeist mensen uit voor hun volgende wake annex picknick bij Kamp Zeist op 6 juli a.s. Zie:

"indymedia"


‘ Uitnodiging wake en picknick bij kamp Zeist 6 juli as
de wakers - 24.06.2008 05:17

Zondag 6 juli is er na de wake bij kamp zeist een bijzonder samenzijn
Meteen na de schipholbrand startte de raad van kerken een maandelijkse wake bij kamp zeist de wakes werden en worden ondersteund door de SP.
Graag vragen we ook U , los van Uw religieuze of politieke kleur , om eens zelf te komen kijken bij de wake .
Officieel is kamp zeist bedoeld voor kortdurende detentie , maar de realiteit is dat gedetineerden maanden vast zitten .
En vaak na maanden alsnog weer op straat gezet worden simpelweg omdat ze niet uit te zetten zijn.
We blijven aandacht vragen voor het lot van deze mensen. Mensen die in deze samenleving moeten overleven. Een samenleving die hun geen mogelijkheid biedt om te overleven.
Sluit je ogen niet voor deze mensen en dit beleid , maar steun het protest actief.

Ook in juli zal er weer een wake zijn bij Kamp van Zeist. Voor mensen de ‘misdaad’ (?) hebben begaan niet over geldige verblijfspapieren te beschikken. Wij willen hen een hart onder de riem steken door een keer per maand even ‘in de buurt’ te zijn. Naar afspraak is dat bij de gedetineerden bekend!
Het is niet meer donker om ons heen in dat uur: de natuur bloeit weer open. Breng daarom bloemen mee ter bemoediging! We steken die in de hekken om hen heen.

Na deze wake wil ik graag met belangstellenden gezamelijk picknicken in de buurt van kamp zeist . Ik wil je daarvoor graag uitnodigen en je vragen om eten en drinken voor jezelf mee te nemen en dat te delen . Als het even kan vegetarisch
Zoals het er nu naar uit ziet zullen daar ook een aantal ex bewoners van kamp Zeist bij zijn.

Doel van deze picknick is om samen ,ongeacht geloof en of- politieke overtuiging letterlijk naast de hekken van het detentiecentrum stil te staan bij hen die aan de andere kant van het hek zitten

Als je dit vreedzaam protest wilt ondersteunen ben je van harte welkom

Voor vragen over deze picknick bel gerust 06-21958525’

Je moet toch maar durven: een picknick bij Kamp Zeist organiseren! Lekker eten buiten de hekken terwijl de mensen in Kamp Zeist zich op dat moment slechts tegoed kunnen doen aan een paar uitgedroogde boterhammen met wat schaars beleg…..

‘Zeg het met bloemen’, moet de raad van kerken denken, ‘en doe er verder het zwijgen toe!’

Sterker nog, de protestante kerken in Nederland (PKN) gaan in samenwerking met de justitiedominees (waaronder die in Kamp Zeist) en INLIA een opvanghuis in Groningen beginnen voor mensen zonder papieren, die niet uitgezet kunnen worden.

Degenen in dat huis zullen door het inzetten van internationale kerkelijke contacten worden ‘geholpen’ met terugkeer. Daar waar het de overheid met al haar middelen, zoals het IND, het IOM, de Dienst Terugkeer en Vertrek, de rechterlijke macht en noem maar op, niet lukt, zal de raad van kerken iedereen wel eens een poepie laten ruiken! Hén gaat het lukken alle uitgeprocedeerden terug te laten keren naar hun ‘thuisland’ om aldaar aan hun ‘eigen ontwikkeling’ te kunnen werken. Je reinste apartheid!

Een en ander is te beluisteren via de radio-uitzending van de EO, ‘de ochtenden’, van 23 juni j.l.
"ochtenden"


Ook zullen de geestelijken zich hoogst persoonlijk naar de ambassades begeven om daar laissez-passers te gaan regelen. Men denkt dat de aanvraag van een laisser-passez beter zal gaan vanuit een ‘burgerlijk huis’ dan vanuit de vreemdelingendienst.

De op- en inrichting van dat huis kost uiteraard geld. Hoe gaan ze dat bij elkaar krijgen?
Er zal in kerkelijk verband (PKN) een grote campagne worden opgezet. Hierbij zal worden ingespeeld op een ‘reeds bestaande beweging vanuit de samenleving zelf’, die voor een ‘fatsoenlijke terugkeer’ opteert.

Wat zal er dus gaan gebeuren? Collectes! Beïnvloeding vanaf de kansel! Kortom, maatschappelijke indoctrinatie van hoog niveau.


collecteren voor het goede doel


Volgens Jan Eerbeek, de grote baas van de justitiepredikanten, kunnen diezelfde justitiepredikanten een bijdrage leveren om gevangen mensen zonder papieren zover te krijgen dat ze in dat huis gaan wonen (met alle gevolgen van dien) door hen ‘mogelijkheden aan te reiken ter overweging’, door bepaalde ‘blokkades open te breken’ die ervoor zouden zorgen dat vreemdelingen niet terug willen.

Hoe haalt de wake-organisatie het in zijn hoofd om uitgerekend nu, terwijl de kaarten geschud lijken te zijn en duidelijk is dat de raad van kerken zich heeft geschaard aan de kant van de overheid, op te roepen tot een gezamenlijke picknick!

Dit gebaar van ‘vrede’ is pure huichelarij…..

Meer lezen over hoe de christelijke geestelijke verzorgers zich opstellen ín de detentiecentra?

"Godsdienst ingezet om gevangen illegalen klein te krijgen"

"rotterdam airport"

Janneke van Beek,

24 juni 2008

Kotsen van de voedselbank

22-8-2008

Sinds een week ben ik lid gemaakt van de voedselbank. Ik kwam in aanmerking, en daar was ik in eerste instantie blij en dankbaar voor, maar dat is inmiddels over.


Vrijdag 15 augustus was het zover: ik kon mijn eerste voedselpakket af komen halen.

Van tevoren had ik me afgevraagd wat er in zou zitten. Zou koffie een luxe zijn? Of fruit? Of koekjes? Ik stelde me voor dat ik kilo’s aardappelen zou krijgen, en rijst en pasta en pindakaas…..

Maar nee!

Het volk is geïndoctrineerd te geloven in het sprookje dat mensen zich bij de voedselbank kunnen vervoegen om te voorkomen dat ze doodgaan van de honger. Dat er uiteindelijk tóch nog, ondanks alle bezuinigingen, voor arme mensen wordt gezorgd. Zal de overheid het niet doen, dan hebben we de grote bedrijven nog, die zich het lot aantrekken van mensen die zo onfatsoenlijk zijn om zonder werk in schulden te raken. In het grote spel van de vrije markteconomie blijven immers altijd wel wat kruimeltjes aan de strijkstok hangen, waar de armen nog van gevoed kunnen worden…..

Vergun mij dit sprookje om te toveren tot ‘de waarheid’.

In eerste instantie was ik best blij met het krat vol voedsel, dat voor me klaar was gezet. Thuis gekomen verging me al snel de pret..

Want zat er in mijn pakket, op 15-08-2008?
• 2 pakjes fruitsalade, tht 13-8 (oneetbaar, heel erg niet-vers)
• 1 pakje sla, tht 14-8 (slap en zuur)
• ongeveer 8 broodjes en 2 saucijzenbroodjes, reeds voorzien met een 33% kortingssticker met als tht 7-8 (goed voor diarree en uitbraak van bacteriën)
• een halfje bruin brood
• 3 flessen ‘sweet indian’ Calve saus, tht augustus 2008 (wat moet ik met 3 flessen?)
• 3 pakjes Heinz rundvleessoep voor 6 borden (zelf toe te voegen: balletjes en groenten) tht 8-8 (jawel)
• 2 pakken rijstwafels, waar de tht had moeten staan, stond niets
• 2 flessen ‘opgroeimix’, siroop voor het opgroeiende kind. tht aug. 2008
• 1 klein blikje ananas stukjes van Del Monte, tht 28-8
• 2 kleine Mona toetjes kwark met peer, uit de verpakking gehaald, dus geen tht
• 3 grote kuipen Blue Band tafelmargarine
• selderij voor een weeshuis
• 8 paprika’s
• 10 tomaten
• 2 venkels
• 2 kropsla
• 1 ons roompaté, tht 15-8
• bak aardappelsalade, tht 22-8
• 5 Optimel Smoothie’s, tht 22-8
• 10 pakjes sultana’s, versie: caloriearm.

Als een nederige bedelaar had ik misschien daar of thuis op mijn knieën moeten vallen en uitroepen: “Heil het bedrijfsleven! Heil Unilever! Heil C1000! Dat u mij al uw oude voedsel cadeau doet, dat u het weggeeft aan mij, een mens, en niet aan de varkens!”
Maar ja, zo ben ik niet…

Als je gewicht kwijt wil raken, moet je ervoor zorgen geheel afhankelijk te worden van het voedselpakket van de voedselbank. Op de inhoud kun je beslist geen week leven, en het afvallen wordt nog eens bevorderd doordat er een aantal caloriearme producten in het pakket zitten.
De vrijwilliger die me dit pakket gaf, zei me dat ik me niets moest aantrekken van de tht, want “Je kunt gerust dingen eten die een paar dagen over de datum zijn”…..

Het voedselpakket bevatte geen basisdingen die nodig zijn voor een gezonde voeding, zoals
• aardappelen, rijst of pasta
• fruit
• goed brood (voor een week)
• broodbeleg

De voedselbank meldt zelf op zijn site:
“De levensmiddelen worden om diverse redenen afgedankt. Omdat de kleur van het deksel niet klopt, een etiket ondersteboven zit of vanwege een foute spelling op de wikkel. Deze levensmiddelen overleven de eindkeuring niet, terwijl de inhoud dik in orde is.

De samenstelling van de voedselbankpakketten varieert dankzij het wisselende aanbod. Standaard bevat een pakket tenminste tien artikelen, waaronder de top 4 van de voedselbanken: brood; verse groente of blikgroente; fruit en pasta; aardappelen of rijst. Soms is het extra genieten. „Ooit konden we in januari gerookte zalm, paling en carpaccio aanbieden. En we hebben veel lol wanneer onze klanten als eersten verse asperges op hun bord krijgen.”

Jaja!

Clara en Sjaak Sies zijn de initiatiefnemers van het fenomeen ‘voedselbank’. Alom wordt er over hen gejuicht - voor kritische kanttekeningen is geen plaats.
Ik heb die wel.

Een veel aangehaalde uitspraak van hen is:
“Wat me het meest ergert, is niet dat er rijken en armen bestaan, het is de verspilling”.
Verspilling is erger dan arme mensen zonder eten?

Volgens de familie Sies moeten we ons kennelijk bewust worden van het feit dat we veel voedsel verspillen. Blijkbaar denken ze dat, als wij minder verspillen, de voedselschaarste in de wereld wordt opgelost. Maar er IS helemaal geen voedselschaarste! Er is voldoende voedsel, alleen een groot deel van de wereldbevolking heeft niet de middelen om dat voedsel te bemachtigen.

Voedselbankklanten hebben niets om te verspillen – zij vormen dus het ideale rolmodel voor de familie Sies.

Een ander soort van verspilling: overproductie van fabrieken. Het voedsel dat nu bij de voedselbank terechtkomt, zou anders maar worden weggegooid. Dat het nu toch geconsumeerd wordt, scheelt het bedrijfsleven enorm veel geld. Producenten dumpen jaarlijks voor circa 0,9 miljard euro aan levensmiddelen. Een ton levensmiddelen laten vernietigen kost, afhankelijk van het product en de verpakking, tussen de 60 en 100 euro. Door consumptie van het overschot hoeven de verbrandingsovens minder gebruikt te worden. Dat is beter voor het milieu en scheelt het bedrijfsleven nog geld ook!

Steeds meer bedrijven kloppen met hun producten aan bij de voedselbank. „Dat versterkt hun sociaal-maatschappelijke gezicht en bespaart hun de nodige euro’s”, weet Clara Sies.

De arme bewijst dus de producenten een dienst, want hij vergroot de winst van het bedrijfsleven. Bovendien kan het bedrijfsleven de weldoener uithangen, omdat het zich zogenaamd zo sociaal opstelt.

Comité van aanbeveling
In het comité van aanbeveling zitten:
Peter Bakker, voorzitter RvB TNT (sponsor voedselbank)
Antony Burgmans, voorzitter Rvb Unilever (sponsor voedselbank)
Hans ten Cate, voorzitter RvB Rabobank NL (sponsor voedselbank)
Cees Helder, voormalig eigenaar restaurant Parkheuvel
Herman den Blijker, oprichter en eigenaar van o.a. de Rotterdamse restaurants De Engel,
De Jachtclub Hillegersberg, Zeezout, Rosso en Las Palmas
Ivo Opstelten, burgemeester van Rotterdam
Don Diego Poeder, oud-wereldkampioen boksen

Een interessante lijst, in de eerste plaats al vanwege de samenstelling: wat doet die uitgerangeerde oud-wereldkampioen boksen tussen de rijken en machtigen?

Peter Bakker werd tijdens zijn militaire dienstplicht opgeleid voor de inlichtingendienst.
Hij leidde in 2008 een naar hem vernoemde commissie om voorstellen te ontwikkelen voor een verhoging van de arbeidsparticipatie en een versoepeling van het ontslagrecht. Deelname aan de voedselbank gaat samen met een ‘hulp’traject richting betaald werk, dus Bakker zorgt via de klantjes van de voedselbank aan meer ‘arbeidsparticipanten’. En zorgt er tegelijkertijd voor, dat het aanbod aan potentiële voedselbankklanten constant blijft, door de versoepeling van het ontslagrecht.

Burgmans zit in het comité, omdat Unilever de grootste ‘sponsor’ is van de voedselbank, oftewel: het bedrijf dat het meest verdient aan de armen.

Opstelten is de burgemeester van Rotterdam en geilt op het doorknippen van linten, openen van tentoonstellingen en waarmee hij maar in de publiciteit kan komen.

Echter, van alle mensen (mannen!) in het comité heb ik de meeste moeite met de beide sterkoks annex grootverdieners. Ik begrijp niet hoe ze het in hun hoofd halen, met hun dure restaurants, hun kookboeken en hun televisieprogramma’s, om zich te verbinden aan dat wat de voedselbank de mensen durft te leveren.



Chefkok Herman den Blijker heeft een televisieshow. Hij gaat elke week in een voor hem onbekende keuken aan de slag om met de aanwezige middelen en mogelijkheden de mensen ter plaatse genoeg inspiratie, tips en handvatten geven om elke dag een gevarieerde, gezonde en goedbereide maaltijd op tafel te krijgen. Haha! Dat zou ik willen meemaken! Eens kijken hoe hij van dat wat ik heb gekregen, geraffineerde recepten in elkaar flanst, en dan ook nog zodanig dat ik er een hele week van kan eten. Herman, je bent hierbij bij mij in de keuken uitgenodigd – en dan wil ik wel hetzelfde voedselpakket als de andere mensen in Rotterdam. Het wordt dan geen kalfssucade met knoflook, met gemarineerde vijgen en wentelteefjes van briochebrood met tonkabonen-ijs toe, helaas. O ja, neem je die wijn die je bij je recepten adviseert, zoals ‘een volle, niet te oude Barolo’, dan zelf mee?

Zonder topkok werd het niet veel deze week. De dingen die ik snel moest eten vanwege de tht raakten op. De 3 flessen Calve sauzen bleven dicht, evenals 2 kuipen Blue Band. Na de warme maaltijd van dinsdag voelde ik me misselijk. Ik boerde die avond eerst een poos bedorven eten op, waarna onvermijdelijk de inhoud van mijn maag en darmen verdween in de wc-pot. Toch nog verspilling! De misselijkheid heeft nog 2 dagen geduurd – ergens een voordeel, want honger had ik niet, en eten ook niet meer.

Unilever (Blue Band, Calve) heeft in 2006 een winst geboekt van 4,7 miljard euro. Dat is een stijging van 25% ten opzichte van 2005. Het voedingsmiddelenconcern behaalde verder een omzet van 39,6 miljard euro, een stijging van 3% ten opzichte van 2005.

Campina (Optimel, Mona) heeft vorig jaar ondanks een krimpende thuismarkt zijn omzet met 10 miljoen euro zien stijgen tot 3,57 miljard euro. Het netto-omzetresultaat steeg van 8 naar 9 miljoen euro.
De coöperatie hanteert geen winstbegrip. Als dat wel het geval zou zijn, dan zou de winst vorig jaar met 50 procent tot circa 71 miljoen euro zijn gestegen.

Wat fijn dat de voedselbankklantjes aan deze winsten hun steentje hebben kunnen bijdragen!

Tot slot: wat pas echt om te kotsen is:
Rene ‘Een eigen huis, een plek onder de zon’ Froger en zijn gezin gaan een (1) maand lang op bijstandsniveau leven. Hun ervaringen kun je deze herfst bekijken op RTL4 in de docusoap ‘Effe Geen Cent Te Makken'. Het gezin gaat eten van de voedselbank.

Schaamteloos, die rijke omhooggevallen ‘artiesten’!

Ik vraag me af hoeveel geld de Frogers hiermee zullen verdienen. En wat de winst van RTL4 zal zijn. Zou de voedselbank hiervan ook een graantje meepikken? Het laatste lijkt me wel, zodat ik hoop dat ze dat dan gaan besteden aan meer en betere voeding voor in de pakketten. Zo niet, dan kan heel Nederland binnenkort meekijken naar een kotsende Rene Froger. Of zouden ze dat er uit knippen?

Bajesboten in Zaandam en de tieten van Justitia

Sportkooi van Zaandam, alias 'tiet van justitia'

Onlangs bezocht ik Djimon (niet zijn echte naam) in de Zaanse bajesboten. Hij vertelde me hoe het daar toegaat, én ik had een interessante ontmoeting met de ontwerper van de sportkooien…..

Terwijl ik naar de boten toeloop word ik ingehaald door een brandweerauto, die met loeiende sirene richting bajesbotenterrein scheurt. “Die zal toch niet….” denk ik nog, maar ja hoor, als ik het parkeerterrein bij de boten oploop, zie ik het al: de brandweerauto staat pal voor de voorste boot. Terwijl bewakers relaxed staan toe te kijken, verdwijnen twee brandweermannen met slang de boot in. Er is inmiddels een tweede brandweerauto gearriveerd.
Ik check intussen in, en moet in de achterste boot zijn. Ik probeer uit te vissen wat er aan de hand is, maar zoals te verwachten krijg ik geen informatie los (bewaker-robots kiezen altijd een van de twee standaardantwoorden: “Daar kunnen wij helaas geen mededelingen over doen” of: “Daar weten wij niets van”). Ook navraag bij Djimon levert niets op. De vlammen sloegen niet uit de boot, dus het is in elk geval goed afgelopen…

Als bezoeker moet je een kaartje aan een ketting om je nek. Aan dat kaartje hangt weer een geplastificeerd mededelingenkaartje, waarop de bezoeker wordt gemaand de aanwijzingen van het personeel strikt op te volgen, in geval van plotseling uitbreken van
• brand
• ontsnapping
• gijzeling
• opstand of
• bommelding
De Zaanse directie houdt rekening met alles!

De gevangenen in de bezoekzaal moeten van niet-gevangenen onderscheiden worden door het dragen van een hesje waarop het woord ‘bezoeker’ staat. Dat slaat natuurlijk nergens op – Djimon en ik moeten er hard om lachen: HIJ is geen bezoeker, IK ben de bezoeker! Jammer genoeg moet hij het hesje wel aanhouden, ondanks de hitte.

“In de bezoekruimte staat tenminste nog een raam open”, zegt Djimon, “bij ons op de afdeling niet”. De deuren van de tweepersoonscellen moeten dag en nacht dicht blijven, ook als de mensen niet in de cel zijn. Het laat zich raden hoe de geur is die daar permanent hangt…

De ventilatoren, hard nodig met warm weer, vallen telkens uit.
De luchtkooien staan in de volle zon, er is dus toch niet veel animo voor het scheppen van frisse lucht in de zomer.

De sfeer op de afdeling is met deze hitte om te snijden. Ruzies zijn aan de orde van de dag.
Ik vertel dat de directrice van deze boten in een interview heeft gezegd: “Het klinkt gek, het is vaak heel gezellig, mensen sporten of koken samen en hebben ook veel steun aan elkaar."

"IOM kwartaalblad"

“Het is hier helemaal niet gezellig!” zegt Djimon verontwaardigd. “Samen koken? Een bron van irritatie: er zijn veel te weinig kookplekken voor iedereen op de afdeling!”

Het architectenbureau dat verantwoordelijk is voor de inrichting van de boten, EGM architecten (EGM, dat betrokken is bij nieuwbouw van detentiecentra bij Rotterdam Airport en in Kamp Zeist, is de laatste jaren uitgegroeid tot hèt architectenbureau van de deportatiebajessen in Nederland en daarmee medeverantwoordelijk voor het, onder slechte omstandigheden, opsluiten van talloze vluchtelingen en voor daaropvolgende deportaties) heeft veel hout in de cellen verwerkt. Dat maakt dat de boten brandgevoelig zijn, met als resultaat dat er geen magnetrons, koffiezetapparaten en waterkokers in de cellen aanwezig zijn. Overdag staat er koffie en thee op de afdeling, maar als om 17.00 uur iedereen ‘achter de deur’ moet, dient men het de rest van de avond te doen met één kopje koffie of thee, dat warm kan worden gehouden in een thermosflesje.


plattegrond

Djimon is met zijn 20 jaar een van de jongste mannen van zijn afdeling, de oudste is een man van over de 60, die net een maagoperatie heeft ondergaan.

Hij vertelt me dat er vorige week iemand op zijn afdeling ziek werd. De medische dienst, in de vorm van een verpleegkundige, kwam kijken, maar ondernam niets. Later die dag ging de man achteruit: hij lag bewegingsloos op zijn bed en sprak niet meer. Djimon, hevig bezorgd, vroeg de bewakers of ze nogmaals de medische dienst wilden laten komen. Dat wilden ze niet, ze waren aan het kaarten en gingen daar gewoon mee door. Na veel aandringen van Djimon zeiden ze dat hij maar een briefje voor de wachtcommandant moest invullen. Omdat behandeling daarvan kostbare tijd zou vragen deed Djimon dat maar niet.
Die dag kwam er dus geen medische dienst meer langs. De volgende dag pas kwam een psycholoog, die de man medicijnen gaf.

Terwijl we zitten te praten, zien we buiten op de kade twee mannen een fototoestel op statief klaarzetten. “Zouden dat journalisten zijn?” vraagt Djimon.
Na afloop van het bezoek besluit ik het hen te gaan vragen.

Het te fotograferen object is een van de sportkooien, van waaruit een paar maanden geleden vijf mannen ontsnapten door de deur te forceren. Djimon had me toevallig juist verteld dat sindsdien de bewaking in en rond de kooien flink is opgevoerd. (kun je als directie nog met zoveel calamiteiten rekening houden, ontsnappen ze nota bene vanuit de sportkoepel!)

De ene man blijkt Willem van der Sluis te zijn, de ontwerper van de sportkooien, de ander maakt foto’s voor het blad ‘Wallpaper’, “the world's only truly international design lifestyle magazine for urban modernists and global navigators alike. The perfect addition to your coffee table”.

Officieel heten de kooien ‘sportdomes’. De lyrische beschrijving op de site van het ‘atelier rijksbouwmeester’ luidt:
“De domes zijn demonteerbaar en door hun duurzaamheid voordeliger dan vergelijkbare voorzieningen die op de markt te koop zijn. Een abstract decoratief patroon dat naar boven toe transparanter wordt geeft de koepels een bijzondere lichtval met een sprookjesachtig schaduwspel als de zon schijnt. 's Avonds stralen ze als lampionnen.”

Bajessprookjesland!

In de volksmond worden de sportkooien ‘de tieten van Justitia genoemd’, vertelt de ontwerper me met enige trots.

Omdat het verboden is de bajesboten zelf te fotograferen, en omdat de tieten natuurlijk wel in de juiste context ‘on your coffee table’ moeten verschijnen, figureert er speciaal voor de gelegenheid een DV&O-busje ter linkerzijde.

“Mooie dingen heb je ontworpen”, zeg ik.
“Dat hoor ik wel vaker”, zegt hij bescheiden..
“Heb je ook commentaar gehoord van de gebrúikers?” vraag ik.
Nee, van die kant had hij niets gehoord.
“Ik wel!” kan ik hem vertellen (gewoon op bezoek gaan en het vragen, simpel zat). “Ze vinden het vloeroppervlak heel klein – je kunt er maar met zes mensen tegelijk in voetballen”.
“Dat komt omdat ik me moest houden aan de maten die justitie me opgaf. Dezelfde maten namelijk als die van de luchtkooi ernaast”.

“Wordt het bij regen niet nat binnen, met al die gaten?”
“ Ja, helaas wel. De opdracht van justitie was dat de sportkooien van boven open moesten blijven. Ze vertelden me dat de gevangenen, eh bewoners, het wel fijn vinden om nat te worden”.
(“Zeg maar ‘gevangenen’ hoor”, zeg ik, “ze zitten hier toch gevangen?”)
“Nu blijkt er toch een probleem. Tijdens en na regen blijft het water gewoon op de vloer liggen, met als gevolg dat er nu tijdens regen helemaal niet gesport wordt….”

Willem van der Sluis heeft inmiddels een nieuwe opdracht binnengehaald: twee nieuwe tieten voor P.I. de Schie. Deze tieten zullen waarschijnlijk bekend komen te staan als ‘terroristentieten’ , want ze zijn bedoeld voor de gevangenen van de terroristenafdeling. Een supermaxafdeling in een gevangenis, zoals Nederland er wel meer heeft: LAA, LABG, EBI, e.v.a.…..
Individueel regime, 22 uur achter de deur, onderworpen worden aan veelvuldige visitaties, geboeid worden telkens als iemand zijn/haar cel verlaat, bezoek achter glas met meeluisterende en meekijkende bewakers, doorlopende observatie door middel van camera’s…. Een hel op aarde, maar dankzij Willem van der Sluis kunnen de terroristen binnenkort in elk geval genieten van het feeërieke schouwspel van de tieten-by-night.

Als gevangen terroristen luchten, mag geen ‘gewone gevangene’ zelfs maar een glimp opvangen van deze mensen. Ze moeten onzichtbaar zijn voor iedereen. Het moet lijken alsof ze niet bestaan.
De extra speciale constructie van metalen platen met gaten van de sporttieten maakt dat je van buiten niet kunt zien wie er binnen sporten. De nieuwe tieten zijn dus bij uitstek geschikt voor de totale afzondering van mensen.


Bart Zuidervaart schreef in Trouw van 2 november vorig jaar:

“Ontwerper Willem van der Sluis moest serieus over de vraag nadenken. Wat zouden zijn vrienden ervan vinden? Werkte hij hierdoor niet mee aan het volgens hem te strenge vreemdelingenbeleid?
Uiteindelijk, zegt Van der Sluis, was de beslissing niet zo moeilijk: „Ik breng een verbetering aan, en dus is het goed.”

Maar zo simpel ligt het natuurlijk niet! Door mee te werken aan het verfraaien van gevangenissen maak je jezelf, of je wilt of niet, bondgenoot van justitie.

Uit datzelfde artikel van Bart Zuidervaart:

“De bedoelingen van Justitie waren duidelijk: de opvatting dat illegale vreemdelingen in Nederland onder erbarmelijke omstandigheden worden opgesloten, moet de prullenbak in.
Dat beeld is ontstaan door de brand op Schiphol-Oost (oktober 2005) en de verhalen over vermeende wantoestanden op de Rotterdamse bajesboten in Vrij Nederland (maart 2006).
„Dat beeld willen wij inderdaad corrigeren”, zegt Erik Nijman, sectordirecteur van de Dienst Justitiële Inrichtingen. „Niemand wordt hier verwend, maar we houden het wel menselijk”, vertelt Jantien Leegwater, directeur van de Zaandamse gevangenis. De sportdomes vindt ze ’prachtig’. „Het is beter dan weer zo’n stalen luchtkooi.”

Willem van der Sluis’ ontwerp wordt simpelweg gebruikt door justitie, die er belang bij heeft het Nederlandse volk een beeld voor te schotelen dat mensen in Nederland ‘humaan’ opgesloten worden. Als het er maar mooi uitziet van de buitenkant, dan neemt iedereen klakkeloos aan dat het binnen ook oké is. Zelfs gezellig!

Niets is natuurlijk minder waar. Hierop kom ik in een volgend stuk graag terug.

“Prettig kennis met u gemaakt te hebben”, zei Willem van der Sluis na afloop van ons gesprekje. Dat vond ik nou ook!

Janneke,
5 augustus 2008